Het eerste eitje

Er is altijd zo’n moment in september dat je met een glimlach de volière uitloopt: het eerste eitje ligt er! Voor buitenstaanders misschien maar een klein wit bolletje, maar voor ons kwekers het begin van een heel seizoen vol spanning, hoop en plezier.

Het bijzondere is dat elk jaar weer hetzelfde ritueel volgt: koppels worden gevormd, nestblokken zorgvuldig uitgezocht en schoon gemaakt, en dan… wachten. Soms lijkt het eeuwig te duren, soms verrassen de poppen je sneller dan gedacht. En hoe vaak je het ook meemaakt, dat eerste eitje blijft toch speciaal.

Natuurlijk begint dan ook meteen de zorg. Is het popje goed in conditie? Hoe is de voeding? Staat er voldoende kalk en grit klaar? Want we weten allemaal: een goede start maakt vaak het verschil voor de rest van het seizoen.

Voor kwekers die meerdere koppels hebben, komt er nog een extra uitdaging bij: de administratie. Ringen liggen klaar voor als de jongen straks geboren worden, notitieboekjes of digitale systemen worden bijgewerkt – want als je in februari nog wilt weten welke jongen bij welk koppel horen, moet je nu al netjes beginnen.

En toch, naast alle planning en voorbereiding, blijft het gewoon genieten. Dat kleine witte eitje staat symbool voor alles waar we in de hobby zoveel plezier aan beleven. Het is de belofte van nieuw leven, van jonge parkieten die straks de volière weer vullen met hun vrolijke gekwetter.

Dus: gefeliciteerd met je eerste eitje van het seizoen – of met het voorgevoel dat het elk moment kan gebeuren. Het broedseizoen is weer van start!